در زمان مبارزات انقلابی عده‌ی کمی از مبارزین اعتقاد داشتند که مبارزه نسبت به هر چیزی اولویت دارد، حتی نماز! اگر نماز اول وقت نشد، نشد. فعلاً جلسه‌ی سیاسی داریم، مهم‌تر است! به بعضی‌هایشان که مثلا می‌گفتی «التماس دعا» در جواب می‌گفتند: الان دیگر دعا گذشت؛ باید بگوییم «التماس عمل!» در جلسه‌ی مهمی درباره‌ی رخدادهای انقلابی که قرار بود آیت‌الله خامنه‌ای حضور داشته باشند، بعضی از این افراد هم حاضر بودند. موضوعات جدی یکی پس از دیگری مطرح می‌شد و بحث بالا گرفته بود. به محض این‌که صدای اذان بلند شد، آقا گفتند: «خب، اذان را گفتند. بحث را تعطیل کنیم و نماز را بخوانیم، بعد بحث را ادامه بدهیم.» بعضی توقع داشتند حداقل همان بحث را به اتمام برسانند و حالا مثلا یکی دو ساعت بعد نماز بخوانند. اما آقا بلند شدند و در آن شرایط هم، نماز اول وقتشان را فراموش نکردند. بقیه یکی یکی آمدند پشت سر آقا ایستادند و نماز جماعت خواندند.
×
