خانه انقلاب اسلامی

وقت امتحان

در عید قربان یک قدردانی بزرگ الهی نهفته است از حضرت ابراهیم علیه السلام که آن روز ایثار کرد.همه ی امتحان هایی که ما می شویم،در واقع پای یک ایثار به میان می آید.یک محنتی را جلوی پای یک انسان یا ملتی می گذارند؛اگر توانست عبور کند،به آن منزل مقصود می رسد؛اگر نتوانست استعداد خود را بروز دهد،نتوانست بر هوای نفس غالب بیاید و عبور کند می ماند ؛ امتحان این است . ۱۳۸۹/۰۸/۲۶

وقت غبارروبی

روز بزرگی است روز عرفه. ما دچار غبارگرفتگی در دل‌هایمان می‌شویم؛ تضرع، خشوع، ذکر، توسل، این زنگارها و این غبارها را می‌زداید و روزهای مشخصی، فرصت‌های برتری برای این غبارروبی هست که از جمله‌ی بهترینِ آن‌ها عرفه است. روز عرفه را قدر بدانید. 1394/06/25

مرجع تقلید انقلابی

بخشی از پیام تسلیت رهبر معظّم انقلاب در پی رحلت مرجع عالی‌قدر آیت‌اللّٰه فاضل لنکرانی: «حوزه‌ی علمیه یکی از استوانه‌های علمی و تحقیقی و یکی از استادان برجسته‌ی خود و ملت ایران یکی از مراجع تقلید انقلابی و بیدار و پرتحرک خود را از دست داد. ایشان در سال‌های طولانیِ دوران اختناق، در شمار برجستگانی از حوزه‌ی علمیه‌ی قم بودند که در میدان‌های گوناگون مبارزات حضور داشته و رنج تبعید را به جان خریدند، و پس از پیروزی انقلاب از جمله‌ی روحانیون نامداری بودند که نقش‌های مهمی در همه‌ی موارد حساس ایفاء نمودند. رحمت خدا بر ایشان باد.» 1386/03/26

گزارش آیین معرفی مجموعه کتاب‌های حدیث زندگی

یار همیشگی

مرحوم آقای حمید سبزواری در طول این سال‌های متمادی یار همیشگی محفل ما بود. در مورد مرحوم حمید، اوّلاً ایشان قریحه‌ی شعری‌اش خیلی خوب بود؛ واقعاً شاعر بود؛ یعنی شاعر بالذّات بود، متصنّع نبود. ثانیاً تسلط بر انواع شعر داشت، تسلط بر گستره‌ی واژگانی داشت، یعنی واژگان وسیعی در اختیارش بود، تنوّع در شعر داشت، به‌روز بود. بنده از همان ماه‌های اول انقلاب با آقای حمید آشنا شدم و مراوده‌ی ادبی و شعری با ایشان پیدا کردیم در آن گرفتاری‌ها و اشتغالات عجیب و غریب آن روزِ ما؛ او یک دریچه‌ای بود که یک هوای آزادی را به ما می‌رساند و بنده مغتنم می‌شمردم. 1395/03/31

آیین معرفی مجموعه کتاب‌های حدیث زندگی

بهترین ازدواج

بهترین دخترهای عالم، حضرت زهرا (سلام الله علیها). بهترین پسرهای عالم هم، حضرت امیرالمومنین (علیه‌السلام) بود. ببینید چطور ازدواج کردند. چه جور مهریه کم، چه جور جهیزیه کم. همه چیز با یاد خدا. این‌ها برای ما الگو هستند. از دختر پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) و از امیرالمومنین (علیه السلام) تقلید کنید. ۱۳۷۵/۰۲/۱۷

برگی از خاطرات

بدون توقف

یکی از خصوصیات امام رضوان‌اللَّه علیه که زمان حیات ایشان هم به این نکته توجه داشتم و بعد از رحلت آن بزرگوار هم بارها گفته‌ام، این بود که ایشان، سنّت ایستایی انسان در یک سنین را به هم زدند؛ یعنی خدای متعال، این سنّت را در وجود ایشان به هم زد. انسان، رشد و جوشش و پیشرفت و توقّفی دارد. انسان در یک زمان -چهل، پنجاه، شصت یا هفتاد سالگی- متوقّف می‌شود. خدای متعال، این سنّت را در وجود امام به هم زد. ایشان توقّف نداشتند. واقعاً این نکته‌ی عجیبی است. او مردی است که در سنین قریب هشتاد سالگی، وارد قلمرو اداره‌ی کشور و سیاست عملی شد. قبل از آن هر چه بود، فکر و تئوری و حرف‌زدن بود. بعضی افراد، این گونه فعالیت‌ها را از جوانی تجربه می‌کنند؛ ولی ایشان تازه در سنین نزدیک هشتاد سالگی شروع کردند. 74/12/4

زائر سرای نور الهدی

نظرسنجی:

حامی مظلوم

آیت‌الله خامنه‌ای در دوره‌ی اول ریاست‌جمهوری به کشورهای سوریه، لیبی و الجزایر و در دوره‌ی دوم به کشورهای پاکستان، تانزانیا، زیمبابوه، آنگولا، موزامبیک، یوگوسلاوی، رومانی، چین و کره‌ی شمالی سفر کردند. ایشان در گزارش خود به مردم درباره‌ی سفر به آفریقا گفتند که در این قارّه علاوه بر پیگیری هدف تحکیم روابط، پیام جمهوری اسلامی مبنی بر حمایت قاطع از مبارزه با رژیم نژادپرست آفریقای جنوبی نیز به گوش مردم منطقه رسانده شد: «ما البتّه به‌ وسیله‌ی بیانیّه و موضع‌گیری در سازمان‌های بین‌المللی و نامه‌نگاری و فرستادن پیک و پیام اعلام نظر خودمان و موضع خودمان را کرده بودیم، اما لازم بود که بیش از این اعلام موضع بشود و این سفر این کار را انجام می‌داد که بنده به عنوان نماینده‌ی ملت ایران و به‌عنوان رئیس شورای‌عالی دفاع یک کشور در حال جنگ، در موقعیت حساس، به‌عنوان سفیر انقلاب بروم در پشت مرزها و دیوارهای کشور مظلوم آفریقای جنوبی و آن‌جا نه یک بار، نه دو بار، بارها فریاد بزنم و بگویم ملّت ایران در کنار مبارزین آفریقای جنوبی که مظلومند قرار دارد و ما با تمام وجود از آنها دفاع می‌کنیم و حمایت می‌کنیم.»( بیانات در خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران، 4/11/1364)

برگی از خاطرات

زیارت قبول

سال 58 تنها باری است که آیت‌الله خامنه‌ای به سفر حج مشرّف شده‌اند. سال‌ها بعد ایشان پس از مطالعه‌ی کتاب «سفر به قبله» که سفرنامه‌ی حج هدایت‌الله بهبودی است، دل‌نوشته‌ای در حال و هوای دلتنگی زیارت خانه‌ی خدا به یادگار گذاشتند: «این کتاب مرا باز در شور و حال حسرت‌آلود زیارت خانه‌ی خدا و حرم رسول‌الله(ص) فرو برد. تا به یاد دارم از سال‌های دور جوانی هرگز دل خود را از آتش این اشتیاق، رها نیافته‌ام. اما حتی در دوران سیاه اختناق که هر روحانی بامعرفت و بی‌معرفتی، آسان می‌توانست در خط حج قرار بگیرد و من نمی‌توانستم! یا بهتر بگویم: هیچ رئیس کاروانی از ترس ساواک شاه، جرأت نمی‌کرد نام مرا در فهرست حاجی‌های خود -چه رسد به عنوان روحانی کاروان- بگذارد. بله، حتی در آن دوران سخت هم دلم از امید زیارت کعبه و بوسه زدن بر جای پای پیامبر(ص) در مکه و مدینه، خالی نمانده بود. و این امید، اگرچه با حج ده روزه‌ی سال 58 که به فضل شهید محلاتی قسمتم شد، برآورده گشت، اما آتش آن شوق سوزنده‌تر و مشتعل‌تر شد... تنها تسلّی به خواندن این‌گونه سفرنامه‌ها یا شنیدن آنها است که خود بازافزاینده‌ی شوق نیز هست. این کتاب، شیرین، موجز، با روح و هوشمندانه نوشته شده است. زیارت قبول؛ عزیز نویسنده! زیارت قبول 70/12/10»

مرور برخی خصوصیات شهید جمهور در پیام تسلیت رهبر انقلاب اسلامی

مرور برخی خصوصیات حجت الاسلام و المسلمین شهید حاج ابراهیم رئیسی در پیام تسلیت رهبر انقلاب اسلامی

برگی از خاطرات

مسیح کردستان

من شهید بروجردی را از اوایل پیروزی انقلاب شناختم. اواسط سال 1358 شورای انقلاب مرا مأمور کرد که بروم کارهای سپاه را به عهده بگیرم. کسانی که در سپاه بودند، به من مراجعه کردند و گفتند خوب است که شهید بروجردی را بگذارید منطقه غرب کشور. موافقت کردم و شهید بروجردی را فرستادیم آنجا. یادم می‌آید در سال‌های 60 و 61 بود که حضور ضد انقلاب در منطقه غرب کشور، یک حضور بسیار فعالی شده بود. از طرف عراق تغذیه می‌شدند، هم تغذیه‌ی مالی و هم تغذیه‌ی تبلیغاتی و هم تغذیه‌ی تسلیحاتی. مرحوم شهید بروجردی در این زمینه‌ها بسیار فعال بود. یک‌بار در سال 59 یا اوایل 60 رفتم منطقه غرب، ایشان آن وقت در باختران بود و از نزدیک شاهد کار او بودم. اما چیزی که من از شهید بروجردی در آنجا احساس کردم و یک احترام عمیقی از او در دل من به وجود آورد این بود که دیدم این برادر، با کمال متانت و با کمال نجابت، به تنها چیزی که فکر می‌کند، مسئولیت و وظیفه است. من تصور می‌کنم روحیه‌ی آرامش و نداشتن حالت ستیزه‌جویی با دوستان و گذشت و حلم در مقابل کسانی که تعارض‌های کاری با او داشتند، نشانه‌ی آن روح عرفانی شهید بود. 1366/7/15

🏴 إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ ◾️رییس‌جمهور مردمی و انقلابی جمهوری اسلامی ایران، حجت‌الاسلام والمسلمین سید ابراهیم رئیسی در حین خدمت به محروم‌ترین نقاط کشور به شهادت رسید.

سالروز پایان سفر ده روزه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به کشورهای چین و کره شمالی

آیت الله خامنه‌ای در اواخر دوره‌ی دوم ریاست جمهوری و در اردیبهشت 1368 به کشورهای چین و کره شمالی سفر کردند. این سفرها با توجه به شرایط خاص ایران چند ماه بعد از پایان جنگ تحمیلی، بازتاب‌های گسترده‌ای در رسانه‌های جهان داشت. حاج احمد خمینی تعریف می‌کند در آن دوران با توجه به شرایط جسمانی امام در اتاق ایشان یک زنگ تعبیه کرده بودند و همواره گوش به زنگ بودند تا هرگاه امام نیاز به حضور پزشک داشتند، با فشار دادن زنگ، حاج احمدآقا را خبر کنند. یک روز ساعت 7 غروب، صدای زنگ از اتاق امام به گوش رسید. حاج احمدآقا نگران شد و فکر کرد که امام سکته کرده‌اند. اما وقتی سراسیمه به اتاق امام رسید، دید امام نشسته‌اند و هر دو دست را جلوی زانوهایشان گرفته‌اند و نگاهشان به سمت تلویزیون است. در صفحه تلویزیون، تصویر سخنرانی آیت الله خامنه‌ای در اجلاسیه‌ی بزرگ کره شمالی در حال پخش بود. امام گفتند: «نگذارید دیر شود. چند بار من به شما و آقای هاشمی گفتم مطرح کنید آقای خامنه‌ای را در مجلس خبرگان. این عظمت را آدم می‌بیند کیف می‌کند.»