فلاحی آدم محترمی بود. یک سفر با هم می‌رفتیم چابهار، ماه رمضان بود. خب توی هواپیما همه مسافرند دیگر! غذا آوردند و همه خوردیم؛ اما فلاحی نخورد. گفتیم آقای فلاحی شما چرا غذا نخوردید؟ گفت: من روزه هستم، گفتیم: توی سفر؟ گفت: من دائم‌السفرم. شغلم است. برای همین روزه‌ام را نمی‌خورم. بعد به من گفت که من از شش سالگی تا حالا روزه‌ام ترک نشده. (خاطره‌ی رهبر انقلاب از شهید فلاحی، مستند در لباس سربازی)